ضریب بار (Ioad factor)

ضریب بار (Ioad factor)

  ضریب بار (Ioad factor) : خارج قسمت توان میانگین یک دوره بار به حداکثر در خواست در آن دوره، ضریب بار (Ioad factor) نامیده می شود. دوره بار ممکن است یک روز، یک ماه با یک شال انتخاب شود. در شبکه های بزرگ ضریب بار (Ioad factor) یکساله معمول می باشد، که تغییرات همه فصول را به حساب می آورد. اما برای مهندسین تاسیسات ضریب بار یک روزه بیشتر مورد پسند است.

ضریب بار (Ioad factor)

ضریب بار نشانگر درجه استفاده از تاسیسات است، زیرا مخارج اصلی انجام شده برای تاسیسات مورد بحث است. اگر می شد تاسیسات را با توان ثابت به راه انداخت،کمترین هزینه زیر بنایی را به همراه می داشت.

برای بالا بردن ضریب بار (Ioad factor) در شبکه هایی که ضریب بار (Ioad factor) آنها کوچک است، مشترکین تشویق می شوند. انرژی برق را در خارج از پیک بار ولی با نرخی نازل تر، مصرف کننده و از طرف دیگر در صورت تجاوز توان مصرفی از مقدار قراردادی حداکثر در خواست (دیماند)، جریمه های سنگینی به آنها تعلق می گیرد.

شکل 7P1-3 تغییرات پله ای در خواست بار (ساعتی) را همراه با بار میانگین و حداکثر درخواست، نشان می دهد.

ضریب بار را می توان اینگونه بیان کرد: در صد ساعاتی از دوره اندازه گیری که بار ثابتی معادل حداکثر در خواست، به همان اندازه انرژی مصرف می کند که میانگین بار در کل دوره اندازه گیری.

سطح مستطیل میانگین بار  24 ساعت = سطح مستطیل حداکثر در خواست 6،11 ساعت

بنابراین طبق شکل 7P1-3 ضریب بار (Ioad factor) برابر خواهد بود با 33، 48 % – 24/6 ،11

شکل 7P1 -3 ضریب بار (Ioad factor) با نسبت میانگین بار به حداکثر در خواست

7P1 -1-4- همزمانی (diversity and coincidence factors)

همزمانی (تصادف اتفاقات) = Coincidence

گوناگونی و ناهمگونی=  Diversity

مصارف همنوع مانند مصارف خانگی، صنعتی، یا هر نوع بار اختصاصی دیگر، در هر شبانه روز کما بیش تکرار می شود. البته توان مصرفی یک بار همنوع در هر لحظه از شبانه روز با لحظه مشابه آن در شبانه روز دیگر، متفاوت است،

ولی نحوه تغییر آنها شبیه یکدیگر باقی می ماند. هر کدام از بارها دارای حداکثر توان آنی است ولی اگر دو نوع بار مختلف از یک مرکز توزیع تغذیه شوند حداکثر توان آنی مرکز توزیع مورد بحث، برابر مجموع حداکثرهای آنی آنها نخواهد بود زیرا حداکثر هر یک از بارها همزمان با بار دیگر، اتفاق نمی افتد.

شکل 7P1–4 منحنیهای دو نوع بار مختلف خانگی I و صنعتی (I)  و نیز منحنی مجموع دو نوع بار (T) را نشان می دهد. به نحوی که بوضوح دیده می شود. حداکثر بار مجموعه آنها (T) خیلی کمتر از جمع حداکثر بار خانگی I و بار صنعتی (I) است.

شکل 7P1– 4  در هر لحظه توان کل T برابر است با مجموع توانههای حاصل از دو منحنی بار خانگی R و بار صنعتی I

اگر

حداکثر در خواست مربوط به بار خانگی =

حداکثر در خواست مربوط به بار صنعتی(I) =  

حداکثر در خواست مجموعه بارهای خانگی و صنعتی = (T) باشد؛ طبق تعریف، ضریب ناهمگونی (Diversity Factor )  یا به طور اختصاری DF عبارت خواهد بود از:

نظر به اینکه طبق بحث های قبلی  است، نتیجه گیری می شود که:                              DF

است.

از ضریب ناهمگونی در پست های بزرگ انتقال و توزیع استفاده می شود و در ایران کمتر کاربرد دارد.

و اما ضریب هم زمانی به اختصار CF، که در کشور ما مورد استفاده می باشد. طبق تعریف عبارت است از :

از دو رابطه (1) و (2) چنین بر می آید که:

CF=

7P1-1-4- سخن گو

   به طوری که دیده شد، مسائل مختلفی هنگام بر آورد و اداره بار مطرح می شوند. با توجه به اینکه در بیشتر مواقع در طرح و بهره برداری از تاسیسات، ففط یک واحد ساختمان مورد نظر است کمتر از ضریب هم زمانی استفاده می شود.

      به طوری که دیده شد، مسایل مختلفی هنگام بر آورد و اداره بار مطرح می شوند. با توجه به اینکه در بیشتر مواقع در طرح و بهره برداری از تاسیسات، فقط یک واحد ساختمان مورد نظر است کمتر از ضریب هم زمانی استفاده می شود.

لذا در تاسیسات، مهمترین عاملی که مورد نظر است ضریب در خواست یا ضریب دیماند g می باشد. که مستقیماً از روی توان نصب شده حداکثر در خواست را که کلیه محاسبات بر اساس آن انجام می شوند، دست می دهد. در بعضی موارد که تعدادی بار مشابه مورد توجه می باشند، ضریب هم زمانی در داخل ضریب درخواست، منظور می شود. بند 711-1 و شکل 711-1 از متن اصلی فصل 7 دیده شوند.