راهنمای جامع پمپ
اجداد اوّليه ی انسان درکنارهی جنگلها و آبها زندگی میکردند مهد تمدّنهای انسانی درسواحل گرم و ماسهای بوده است و در واقع اين کشاورزان بودند که اجتماعات کوچکی را که بعدها به اوّلين شهرها تبديل شدند ايجاد کردند.
در تمدن رومی برای نيازهای کشاورزی و شهری هر نفر در حدود20 ليتر آب در روز مصرف میشد. از آنجایی که منابع محلی پاسخگوی آب مورد نياز نبود بشر به فکر انتقال آن افتاد اولين ابزار انتقال آب يک چتر مانند بود که به انتهای يک تيرچوبی متصل میشد. درحدود 2000 سال قبل از ميلاد،اين ابزار آلات ابتدائی توسط اولين مکانيزم اهرمی با نام Shaduf جايگزين گشت که هنوز هم در بسیاری از مناطق آفریقا و آسیا کاربرد دارد.
1-2 شادوف ( Shaduf ) در راهنمای جامع پمپ
شادوف از یک چهارچوب عمودی تشکیل شده است که یک تیرک یا شاخه به صورت افقی بر روی آن معلّق است طوری که یک پنجم تیرک در یک سمت است و باقی آن در سمتی دیگر(نامتعادل). در انتهای سمت بلندتر یک سطل ،کیسه چرمی و یا سبد حصیریِ قیراندود آویزان است. این سطل معمولا به منظور سهولت در تخلیه، اشکال متنوعی نیز دارد. در انتهای سمت کوتاهتر تیرک وزنهای از جنس سنگ، گِل و یا نظایر آن بسته شده است که کار آن برقراری تعادل و توازن این اهرم است. در صورتی که سطل نیمهپر باشد این اهرم تعادل خود را به دست میآورد و تراز میشود. بنابراین برای پایین بردن سطل خالی مقداری صرف نیرو لازم است و دقیقا به همان اندازه نیز برای بیرون کشیدن سطل کاملا پر، نیرو لازم است.( تصویر آن درشکل شمارۀ1-1)
شکل1-1: تصویری از شادوف |
همانطور که پیش از این گفته شد در این فعل و انفعال تقریبا اتوماتیک، از یک سطل مقاوم در برابر نشتی آب برای انتقال و حمل آب از یک مخزن به مخزن دیگر استفاده میشود. در پایان هر دور رفت و برگشت سطل، آب تخلیه شده از سطل از طریق مجراهای منتهی به کانالهای آبیاری در مسیر مورد نیاز جریان مییابد.
با استفاده ازشادوف تقریبا 2500 لیتر آب در روز میتوان از مخزن یا چاه برداشت کرد در حالی که امروزه میزان متوسط و معمول برداشت آب 2 لیتر در هر ثانیه است علاوه بر این نهایت بازدهی شادوف در چاههایی تا عمق سه متر است و چنانچه بخواهیم از چاههای عمیقتری برداشت کنیم گزینه بهتر استفاده از نوریا(noria) و ساکیا (sakia) است. همین طور میتوان از پمپ دستی، با وجود اينکه سيستم مذکور بطور قابل ملاحظهای انتقال آب را ساده میکرد ولی فقط میتوانست در يک بازهی زمانی مشخص يک سطل را جابجا کند. هدف مخترعان عهد باستان نه تنها سهولت انتقال
آب، بلکه سرعت بخشيدن به آن و افزايش حجم آب جابجا شده نيز بود. در نتيجه ساکیا که چرخ آبکشی ایرانی(Persian Wheel) نیز نامیده میشود جانشين دستگاههای قبلی شد.
1-3 ساکیا ( Sakia ) در راهنمای جامع پمپ
ساكيا که چرخ آبکشی ایرانی(Persian wheel) نیز نامیده میشود تقریبا شبیه نوریا است در عربی به آن ساقية گفته میشود. این روش آبیاری ابتدا در مصر مورد استفاده قرار گرفت و در بخشهای متعددی از هندوستان نيز دیده شده است. ساکیا گردونهای توخالی است که امروزه عمدتا از ورق استیل گالوانیزه به همراه تعدادی ظرف ملاقهای شکل متصل به محیط بیرونی آن ساخته میشود.(تصویر آن در شکل شماره 2-1)
قطر این گردونه بین دو تا پنج متر بود. در گذشته برای به حرکت درآوردن ساکیا از حیوانات بارکش استفاده میشد اما امروزه به طور فزایندهای از موتور برای به حرکت درآوردن آن استفاده میشود. ساکیایی که با استفاده از حیوانات کار میکند دو تا چهار دور
دردقیقه میزند در حالی که ساکیای موتوری هشت تا پانزده دور در دقیقه میچرخد.
در مقایسه میان ساکیا و شادوف باید گفت که یک ساکیا که نیروی محرک آن حیوان است قادر به پمپاژ آب از عمق ده متری است در حالی که همانطور که پیش از این ذکر شد شادوف نهایتاً تا عمق سه متر کارایی دارد.
شکل 2-1: ساکیا |
1-4 نوریا ( Noria )در راهنمای جامع پمپ
نوریا که برای آبکشی هنوز نیز کاربرد دارد به عربی ناعوره نامیده میشود از نظر ظاهری بسیار به ساکیا شباهت دارد برای به حرکت درآوردن آن علاوه بر حیوانات بارکش از جریان باد و یا جریان آب نیز استفاده میشده است. مهندسین مسلمان در سده های میانی از نوریا برای انتقال آب به کانالهای آب شهری استفاده میکردند محمد بن زکریای رازی در کتاب خویش موسوم به کِتابُ الحیوان، نوریایی را در عراق توصیف میکند که قادر بوده است 153000 لیتر آب در ساعت و2550 لیتر در دقیقه پمپاژ کند. بعضی از آنها که در سدههای میانی مورد استفاده مسلمانان بود بیست متر قطر داشته است و هنوز نمونهای از آن در سوریه باقی است که البته هنوز نیز فعال است ولی فعالیت آن جنبهی کاربردی ندارد و بیشتر به عنوان جزئی از جاذبه های توریستی سوریه به شمار است. نوریای مذکور 120 پیاله دارد و میتواند 95 لیتر آب در دقیقه پمپاژ کند.(تصویر آن درشکل شمارۀ 3-1)
شکل3-1: نوریا در سوریه |
يونانيان برای اختراع مکانيزمی جهت کنترل نيروی آب شهرت دارند اين سيستم دارای يک چرخ تيغه دار بود که قسمت پائينی آن در جريان آب قرار میگرفت و نيروی جريان آب موجب دوران چرخ میگشت. اگر چه دستگاه های متفاوت ديگری نيز بعد از آن ساخته شدند،ولی اصل بنيادين سيستمهای اهرمی انتقال آب ثابت باقی ماند، تا وقتی که يکی از اختراعات مکانيکی مهم در جهان باستان ظهور کرد: پيچ ارشميدس
1-5 پیچ ارشمیدس ( Arashmidos Screw )
پیچ ارشمیدس که گاهی پمپ پیچی نیز نامیده میشود ماشینی است که در گذشته برای انتقال آب از یک مخزن آب کم عمق به کانالهای آبیاری رواج داشت و اختراع آن به ارشمیدس یونانی نسبت داده شده است.
1-5-2 ساختار آن (Structure)
این ماشین از یک شفت (با پرههایی مارپیچ به دور آن) که در درون لولهای تو خالی قرار گرفته تشکیل میشده است. این شفت به صورت افقی با زاویه 45 درجه استقرار مییافت طوری که انتهای آن در آب شناور بود. پیچ ارشمیدس بوسیله آسیاب یا نیروی انسانی چرخانده میشد به محض اینکه شفت به گردش در میآمد قسمت تحتانی آن مقداری آب را به بالا میکشید و آب همینطور بالا میآمد تا وقتی که از قسمت فوقانی پیچ سرریز شود (تصویر آن در شکل 4-1)
شکل4-1: پیچ ارشمیدس (تصویر برگرفته از دایره المعارف بریتانیکا میباشد) |
باید توجه داشت که به جهت جلوگیری از هدر رفت آب لازم نبودکه فاصلهی مارپیچ و لولهی محاط به آن خیلی کم(فیت) باشد زیرا آبی که از طریق این فاصله خارج میشد به روی پرهی پایینی مارپیچ میریخت و مجدداً به بالا پمپاژ میشد.(علاقهمندان میتوانند برای تماشای نحوه کارکرد پیچ ارشمیدس از ویدئویی که در سایت شرکت اطلس کاسپین به آدرس اینترنتیhttp://www.acw.ir قرار داده شده دیدن فرمایند.)
بعضی محققین تصور میکنند که برای آبیاری برجهای معلق بابِل که از عجایب هفتگانهی دنیای باستان بود از این پیچ استفاده میشده است. نقاشیهای به دست آمده از یونان و روم باستان نشان میدهد که برای به حرکت درآوردن این پیچها در یونان و روم از نیروی انسانی استفاده میشده است.
1-6 تحول پمپها در عصر جدید ( Evolution of pumps in moden era ) در راهنمای جامع پمپ
تحقيقات علمی دانشمند انگلیسی جان اسميتون John smeaton در اواخر قرن 18 میلادی و شروع انقلاب صنعتی منجربه افزايش چشمگير بهرهوری در تأمين نيروی محرک چرخ آب شد.
کمکم چرخ آبها تغيير شکل يافتند . “بنويت فورنيرون “fourneyron Benoitدانشمند فرانسوی که به عنوان مخترع توربین آب نیز شناخته میشود اولين مدل از چرخ آب پيشرفته خود را در سال 1827 ساخت این توربین 6 اسب بخار قدرت داشت وی درسال 1837توربین دیگری تولید کرد که قطر گردونهی آن یک فوت بیشتر نبود و فقط 18 کیلوگرم وزن داشت اما در مقایسه با توربین قبلی 80 درصد کاراییش افزایش پیدا کرده بود. شگفت اینکه این توربین 60 اسب قدرت داشت و قادر بود 2300 دور در دقیقه بزند. علاوه بر این توربین وی این قابلیت را داشت که چرخ آن به صورت افقی بر روی یک شفت عمودی نیز سوار شود. پس از مرگ فورنیرون (1867) در سال 1895 توربینهای فورنیرون در آبشار نیاگارا برای تولید برق بواسطه ژنراتور مورد استفاده واقع شد.
قرن بیستم( Twentieth century ) در راهنمای جامع پمپ
تا قرن بيستم از چرخ آب فقط استفادهی تجاری میشد. اما مدتی است که از آن استفادههای ديگری نيز میشود برای مثال از چرخ آب برای آسياب آرد و غلات، خرد کردن و تبديل چوب به خمير کاغذ برای ساخت کاغذ استفاده میشود. موارد ديگر استفادهی آن عبارتند از: برادهکاری، سنگشکنی، پرس کردن الياف نخ برای توليد پارچه.
جمع بندی مطالب این فصل (Summary) در راهنمای جامع پمپ
بشر از روزی که به کشاورزی پرداخت به آب نیاز زیادی یافت و برای رفع این نیاز همواره درپی چاره اندیشی بود. نخستین چارهاندیشیها برای رفع این مشکل بسیار ساده و ابتدایی بودند اما رفته رفته پیچیدهتر شدند. یکی از نخستین مکانیزمهای ابداعی بشر در این مسیر که امروزه برای ما قابل شناخت است شادوف نام دارد: وسیلهای ساده و نیمه مکانیکی که در برکهها و کنارههای دریا و یا چاههای کمعمق مورد استفاده قرار میگرفت.
نقطهی ضعف شادوف سرعت کم آن به هنگام انتقال حجم وسیعی از آب بود پس چون شادوف کارایی کافی را نداشت بشر به فکر وسیلهی جایگزین افتاد و اینگونه بود که ساکیا و نوریا جایگزین شادوف شدند. از نظر مکانیزم و شکل ظاهری ساکیا و نوریا شبیه یکدیگر هستند با این تفاوت که نوریا از ساکیا بزرگتر است و به همین دلیل به عمق بیشتری دسترسی دارد و حجم بیشتری از آب را در یک بازهی زمانی مشخص منتقل میکند.
مشکل اصلی چرخ آب اين بود که وابسته به جريان آب بود و همين مسئله باعث محدوديت در استقرار آنها میشد اما ماشینی که مکانیزم سنجیدهتری داشت نیز مورد استفاده قرار گرفت که امروزه با توجه به اینکه احتمالاً از ابداعات ارشمیدس بوده است به نام پیچ ارشمیدس از آن یاد میشود. پيچ ارشميدس در مقایسه با مکانيزمهای قبلی از دو مزيت سهولت انتقال آب و سازگاری درشرايط و نيازهای مختلف برخوردار بود. استفاده از این ادوات در قرون وسطی نیز متداول بود و در دوران انقلاب صنعتی نیز ابداعاتی در زمینه افزایش کارایی و رفع محدودیتهای ادوات آبکشی مذکور صورت گرفت.
درقرن 19 استفاده از پمپهای پيستونی و پيچی بسيار متداول بود. در آن زمان به دو دليل از پمپهای سانتريفوژ زياد استفاده نمیشد؛ دليل اول اين بود که برای به حرکت در آوردن پمپهای سانتريفوژ احتياج به نيروی محرکهی بالائی بود علت ديگر عدم مقبوليت پمپهای سانتريفوژ و مقبوليت پمپهای رفت و برگشتی بود که پاسخگوی نيازهای تکنيکی آن دوره بودند.
هدف از تمامی مطالب عنوان شده بيان اين موضوع بود که : پمپ يک تکنولوژی جديد نيست بلکه تنها نيروی محرکه آن است که جديد میباشد نيروی محرکه پمپ در ابتدا انسانها و حيوانات بودند طبيعی است که اين پمپها با سرعت کاری پايين کار میکردند. سپس بشر از آب و باد بهره گرفت و اين روند رو به رشد ادامه يافت تا جایی که امروزه بشر برای به حرکت در آوردن پمپها از الکترو موتور و توربين بخار استفاده میکند.