استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان

استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان

استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان :

 استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان و جریان تفاضلی در سیستم های TN

      در سیستم های TN از انواع وسایل حفاظتی اضافه جریان می توان استفاده کرد. در این سیستم ها علاوه بر این ها، از وسایل جریان تفاضلی هم می توان استفاده کرد با این تذکر که استفاده از وسایل جریان تفاضلی در سیستم TN–C ممکن نیست و از محل نصب این وسایل سیستم را باید تبدیل به TN-S نمود و از هادی های مجزا PE و N استفاده کرد.

 استقرار الکترود مستقل برای وسایل جریان تفاضلی در برخی موارد در سیستم TN

    مطلب بسیار مهم دیگر این است که در صورت استفاده وسایل تفاضلی در سیستم های TN، اگر در خارج از حوزه اثر هم بندی برای هم ولتاژ کردن باشد. (یعنی در محلی که قسمت های هادی بیگانه آن در هم بندی شرکت ندارند)

بدنه های هادی تجهیزات الکتریکی نباید به هادی PE یا PEM در سیستم TN وصل شود. در این حالت بدنه ها باید به الکترود مستقلی وصل شوند که مقاومت آن نسبت به جرم زمین با مقدار مربوط به جریان عامل وسیله تفاضلی هماهنگ باشد. مداری که به این ترتیب تشکیل می شود، سیستم TT بوده و باید مقررات آن سیستم را جاری نمود بند 621-4 راببینید.

 اثر اتصال کوتاه بین یک فاز و یک هادی بیگانه که در هم بندی شرکت ندارد.

 منع استفاده از الکترود زمین مستقل در سیستم های TN ( استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان )

     گاهی دیده شده است که در سیستم های TN بعضی از تجهیزات سیستم را به یک الکترود زمین انفرادی وصل می کنند بدون آنکه آن الکترود به هادی حفاظتی یا هادی مشترک حفاظتی/خنثی هم وصل شده باشد. در بعضی موارد نادر ممکن است مقاومت الکترود انفرادی از مقاومت کل زمین سیستم کوچکتر باشد، در این حالت اگر یک اتصالی بین هادی فاز و بدنه هادی اتفاق افتد، ولتاژ همه بدنه های هادی سیستم ممکن است به مقداری خیلی بیشتر از مقدار مجاز رسد. بنابراین استفاده از الکترودهای زمین انفرادی در سیستم های TN ممنوع است.

شکل 621-9 چرا در سیستم های TN نباید از الکترود های زمین انفرادی استفاده کرد.

621-3-9- یک نتیجه گیری مهم برای سیستم TN ( استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان )

       تا چندین پیش عقیده بر این بود که مقدار کل مقاومت زمین هادی های حفاظتی PE یا حفاظتی/خنثی PEN در یک سیستم TN با ولتاژ 220/380 ولت، نباید از 2 اهم بیشتر باشد. دلیل آن هم با توجه به مطالب بند 621-3-5 این بود که در شرایط عادی اگر اتصالی بین یک فاز و یک هادی بیانه بروز کندف مقدار آماری این مقاومت اتفاقی حداقل 7 اهم خواهد بود و بنابراین انتخاب مقدار 2 اهم قابل توجه است.

سپس عقاید بر این قرار گرفت که مقدار 7 اهم انتخابی بسیار محافظه کارانه است و می توان مقدار مقاومت اتفاقی را تا 10 اهم نیز انتخاب نمود، بدون آنکه در احتمال بروز برق گرفتگی تغییر زیادی پیش آید و در این صورت مقدار مقاومت کل هادی خنثی نسبت به زمین می تواند 9،2 اهم باشد.

جدیدترین عقیده در این زمینه این است که در سیستم هایی که انحصاراً از کابل های زیر زمینی استفاده می کنند. اصلاً توجهی به مقدار مقاومت هادی های خنثی نسبت به زمین نشود، زیرا مقدار آن هر چه باشد، به شرط اینکه سایر مسائل (مانند قطع مدار در 0،4 ثانیه یا 5 ثانیه) رعایت شده باشند. خللی در ایمنی وارد نخواهد شد، زیرا اتصال اتفاقی بین یک فاز و یک بدنه هادی بیگانه در سیستم کابلی بسیار بسیار نامتحمل است.

ممکن است این سوال پیش آید که چرا از اول این فکر نشده بود. جواب این سوال را می توان در دو قسمت داد:

• در ابتدای هر کاری به دلیل نبودن آمار کافی گرایش به این سمت است که مقادیر آماری با محافظه کاری بیشتری انتخاب شوند (7اهم). پس از سال ها آزمایش دیده شد این مقدار بسیار کوچک انتخاب شده بود و بنابراین مقدار آن را به 10 اهم افزایش دادند که در نتیجه انتخاب مقاومت کل سیستم 2،9 اهم به جای 2 اهم مجاز گردید.
• در سابق به دلایل بسیاری که وارد آنها نخواهیم شد، بیشتر شبکه ها هوایی بود و اینک با گذشت زمان از حجم شبکه های هوایی کاسته شده و به حجم شبکه های زیر زمینی افزوده شده است. همانطور که گفته شد، بروز اتصالی بین یک هادی فاز و یک بدنه هادی بیگانه در شبکه کابلی بسیار نا متحمل است و مطالب گفته شده در بند 621-3-5 را باید فقط در مورد شبکه های هوایی به کار بست.
• به طور خلاصه:

استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان / استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان / استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان / استفاده از وسایل حفاظتی اضافه جریان